Geloof niet blindelings in onaantastbaarheid registratie intellectuele eigendom

Een fantastische oplossing van namaakkwesties — en een smeuïg verhaal ...

 

Niet meer de ‘bricks’ bepalen de waarde van een onderneming, maar de ideeën, designs, uitvindingen en creaties, beleving, ‘look and feel’, van een klein, simpel gebruiksvoorwerp, via een artistiek schilderij tot een hoogwaardig productieproces. Iedereen inspireert iedereen, of het nu gaat om auteursrecht, merk, octrooi / patent, domeinnaam, handelsnaam, model, design, hoogwaardige technologie, vernieuwend webdesign of innovatie enzovoort enzovoort. Wat de een als ‘diefstal’, ‘namaak’, ‘counterfeit’ of ‘piraterij’ beschouwt, noemt de ander ‘lenen’ en weer een ander ’geïnspireerd door’ of ‘op elkaars schouders gaan staan’.

In de technology draaien bedrijven als Apple en Samsung om elkaar heen wegens octrooi-/patentschending en het gebruiken van elkaars design. In de detailhandel is het aanleunen van een starter tegen de handelsnaam van een ‘oldtimer’ een ware rage. Webdesigners weten meestal wel dat je geen foto’s die je op het web vindt, mag ‘lenen’, maar bij MKB’ers met een CMS staat een foto met andermans auteursrecht/persoonlijkheidsrecht vaak binnen vijf minuten op de site. Handelaren in gebruikte auto’s en auto-onderdelen of autoreparatie/-restauratiebedrijven willen graag de automerken waarin zij gespecialiseerd zijn in hun domeinnaam vermelden.

Een goed voorbeeld van inspiratie door andermans modellen/designs is de schoen(mode). Uit die schoenmode volgt nu een waar gebeurd verhaal. Een designschoenenboetiek – met eigen ontwerpen – benadert ons naar aanleiding van onze gespecialiseerde juridische workshops en columns voor creatieven, o.a. bij KvK en CreatiefZuid. De cliënt kreeg een sommatie van een advocaat: “U verkoopt een designpump die heel erg lijkt op de Europese modelaanvraag van onlangs van mijn cliënt. Dus stop er maar mee!”.

 

Onze cliënt is des duivels: hij produceert dit model al lang, heeft – als rechtgeaard creatief – een broertje dood aan vastleggen en kan dus niet goed bewijzen dat hij ‘eerder’ was. Wij vertellen onze cliënt dat een modelbescherming van een ander voor hem dan een probleem kan zijn en instrueren hem om onderzoek te doen. De wederpartij komt met een foto van ‘haar’ schoen op een beurs in 2014. Dat nodigde uit tot verder grondig onderzoek: het blijkt een beurs uit 2013 te zijn, niet 2014!. Je hebt maximaal een jaar om je model te registreren nadat je het op de beurs laat zien. Dus mail terug: te late registratie en dus ongeldig model. Zo wordt de ogenschijnlijk krachtige, maar unfair verkregen modelbescherming afgestraft. Moraal van dit verhaal: geloof niet zomaar alles wat op papier staat en … zorg dat je zelf het nodige op papier hebt …

Jan Smolders

Dohmen Advocaten - Van idee tot product, wij spreken uw taal en kennen uw recht

Ook ‘echte’ designers moeten creatief blijven …

Even ter herinnering:de heer Louboutin is designer van, zoals u allen weet, dure damesschoenen met rode zolen; een ‘echte’, beroemde designer dus ... Louboutin had die rode zool beschermd als merk. Van Haren verkocht vorig jaar ook damesschoenen met rode zolen. Louboutin sprong er boven op en won de rechtszaak wegens merkinbreuk. In een eerdere column maakte ik al bezwaar tegen die uitspraak, omdat daardoor onterecht een onderdeel van een schoen — de (rode) zool — eeuwigdurend gemonopoliseerd werd.

Een Belgische rechter zag dat ook zo. In een zaak die speelde tussen Louboutin en een Belgische ‘inbreukmaker’ heeft de rechter het ‘rode-zolenmerk’ van Louboutin namelijk vernietigd. Natúúrlijk, zegt de rechter, kun je een bepaalde vorm als merk beschermen; dat kan echter niet als die vorm beslissend is voor de esthetische aantrekkelijkheid en dus voor de marktwaarde van het product. Dan helpt het Louboutin niet echt als de rechter heeft gelezen dat Louboutins schoen met rode zool is verkozen tot meest sexy schoen van 2012 en een koopster verklaart dat ze nooit zoveel geld had uitgegeven aan een paar schoenen als er geen rode zolen onder hadden gezeten ... En, ja, schrijft de rechter fijntjes: rode zolen blijken al geruime tijd gangbaar te zijn voor damesschoenen, dus zo onderscheidend is het allemaal niet meer! Tja, meneer Louboutin: streep door je merk (voor de hele Benelux), weer creatief worden en iets nieuws bedenken! Máár … en ik ben niet voor niets advocaat …: Louboutin kan nog bezwaar maken tegen deze uitspraak en het zou me niet verbazen als hij dat doet bij zo’n schoen als kaskraker.

De rechter was er al ‘klaar mee’, maar geeft ons allen toch nog een gratis college. Een merk is een herkenningsteken van welke onderneming iets afkomstig is. Een Coca Colaflesje is ook beschermd als vormmerk, maar wat verkocht wordt is de inhoud. Als vormmerk en wat verkocht wordt één zijn, zoals de schoen met rode zool, ziet de consument dat niet als herkenningsteken, tenzij je de eerste bent die die vorm toepast. In de woorden van de rechter: als dat teken “op significante wijze afwijkt van de norm of van wat in de betrokken sector gangbaar is”.

Moederdagtip: binnenkort kunt u waarschijnlijk weer rode zolen bij Van Haren kopen.

mr. Hub Dohmen.

Dohmen Advocaten - Van idee tot product, wij spreken uw taal en kennen uw recht

De dynamische balans tussen herkennen en verkennen

Babs Baay

Hoewel het intrinsieke doel van de ontwerper creëren, vernieuwen, innoveren en uitvinden is. Is dit slechts de methode om het extrinsieke doel van de opdrachtgever te bereiken. Namelijk doel(groep)treffende communicatie van de boodschap van de opdrachtgever. Een veel gehoord én gehanteerd adagium van ontwerpers luidt dan ook: ‘Form Follows Function’. Met deze gouden maatstaf in handen balanceert de ontwerper over het projectkoord op weg naar het doel van de opdrachtgever. Elke stap en elke creatieve gedachte zal aan deze maatstaf worden geijkt. Dien gevolge wordt het ene idee verder uitgewerkt en bijgesteld, het andere verworpen.

Echter zijn deze verworpen ideeën innovatief en creatief beschouwd vaak het interessantst. De ironie is dat deze innovatieve ideeën ook juist vanwege deze kenmerken – vaak door de grafisch ontwerper zelf - bij het ontwerpen in opdracht verworpen zullen worden. Als een ontwerp té vernieuwend is en daarmee in feite nergens meer aan appelleert of refereert wordt er onvoldoende tot geen inhoud gecommuniceerd. Waardoor de ontvanger er letterlijk géén boodschap meer aan heeft. Daarbij durft ook niet iedere opdrachtgever de controversie van een te vooruitstrevend ontwerp aan. Of ontbreekt simpelweg de tijd, het budget of institutionele kracht voor adaptieve implementatie van een nieuwe stijl.

Daarom zoekt een grafisch ontwerper tijdens zijn koorddans steeds naar de juiste balans tussen herkenning en creatieve innovatie van het ontwerp. Zonder herkenning geen communicatie en zonder authenticiteit geen identiteit! De magie is dat deze semantische balans onder invloed van de tijdsgeest steeds weer verschuift. De betekenis en beleving van kleuren, vormen, stijlen en symbolen is constant aan culturele, maatschappelijke, sociale en technologische veranderingen onderhevig. Het is bij iedere opdracht de kunst deze dynamische balans te vinden!

Babs Baay / Art-Director
www.babsbaay.nl
Twitter: @BabsBaay

Belastingzaken en dergelijke

Carlotte Grips

Als kind was ik al erg slecht in het bijhouden van de rest van de klas wat rekenen betreft. Dat is nooit meer goed gekomen.

Toen ik aan mijn opleiding voor fotografie begon heb ik ook eerst mijn boeken op cijfermatigheden nagepluisd en toen ik tot de conclusie kwam dat het wel ging, ben ik er aan begonnen, anders was ik volledig “autodidact” gebleven.

In juli 2007 heb ik me ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en toen werd alles weer ingewikkeld. 2 Jaar lang heb ik me elk kwartaal sufgeploeterd aan de BTW aangifte. Raakte elke keer mijn inlogcodes kwijt, kortom mijn administratie was om het kort door de bocht te zeggen een zootje.

Collectief particulier opdrachtgeverschap

Clairette Gitz

Er vindt in de bouw -en verwante bedrijven een slagveld aan ontslagen plaats en hypotheken worden nauwelijks verstrekt .Dan vraag je je toch af waar al dat geld dat voortkwam uit winst op bouwwerken gebleven is. Een overzicht van het proces:

Om te bouwen heb je grond nodig. Gronduitgifte verloopt via de gemeente of via een particuliere grondeigenaar.

Tussenlaag 1 : Rente op geleend bedrag voor grondkoop, dus winst voor de bank, winst voor de grondeigenaar.
De grondprijzen verschillen per gemeente en locatie .Op gronduitgifte ten behoeve van kantorenbouw wordt meer verdiend. Wanneer aan gronduitgifte dus geen sociaal plan ten grondslag ligt en dit wordt overgelaten aan marktwerking dan is duidelijk waarom er kantoren leeg staan en er te weinig woningen zijn.

Tussenlaag 2.Winst op soort gronduitgifte bepaalt keuze soort bouwwerk.
Het kan zijn dat de initiatiefnemer bv een projectontwikkelaar niet zelf het bouwwerk gaat gebruiken. De projectontwikkelaar of coöperatie ontwikkelt een plan i.s.m. ondersteunende partijen. Deze zal winst moeten maken op zijn initiatief om zijn onkosten en bestaan te bekostigen.