Ja maar

Charlotte Grips

Doelen voor 2013: baan afronden en volledig zelfstandig als fotograaf werkzaam zijn…..
Resultaat tot nu toe: nog steeds werkzaam in andere baan die me eigenlijk dusdanig veel tijd kost dat ik het bijna niet meer kan combineren met het fotograferen waar ik steeds meer opdrachten voor krijg.

Vragen: Kan ik in deze tijd mijn baan wel opzeggen, is dit wel verstandig? Blijven er het komende jaar nog zo veel opdrachten komen? Hoe kan ik er meer krijgen, zodat ik wel mijn baan op kan zeggen? Hoe krijg ik meer continuïteit in mijn werk en mag ik dat wel verwachten? Moet ik mijn doelen bijstellen en realistischer zijn?

En zo ga ik het laatste kwartaal van 2013 in. De Troonrede is geweest, Algemene Beschouwingen en al met al mag ik nog steeds niet klagen. Ik heb fijn te werken, met het mooiste werk wat er is, maar ik wil meer. En daar zit nu het grootste probleem. Ik maak geen reclame voor mijn bedrijf, adverteer niet, maar heb het van mond tot mond reclame en zo nu en dan eens een kaartje uitdelen. Stel je nou voor dat ik wel reclame zou maken, zou dat dan nog meer werk opleveren? Ik vind het ook zo lastig om een mooi en goed portfolio op te bouwen, voor de ene klant heb je portretten nodig en voor de andere opdrachtgever een serie bedrijfsopnames.

Spoedcursus juridische do’s and dont’s van een advocaat/ex-webdesigner

Jan Smolders

Uiteraard heeft u als webdesigner in uw algemene voorwaarden een of meerdere uitsluitingen van uw aansprakelijkheid staan. Uw opdrachtgever daarentegen zal vaak bedingen dat u opdrachtgever vrijwaart van aansprakelijkheid met betrekking tot claims van derden. Daar trapt u uiteraard niet in, want dat kan naar uitpakken zoals bleek aan een designer die zich niet verzette tegen Kruidvats algemene voorwaarden en in opdracht van Kruidvat bewust op het randje aan het designen sloeg. In ieder geval vermelden uw algemene voorwaarden dat opdrachtgever verantwoordelijk is voor wat opdrachtgever aanlevert, of dat nu foto’s/teksten, gewenste domeinnamen, metatags of adwords zijn. Toch?

Nu u alles goed geregeld heeft om uzelf te beveiligen tegen uw eigen opdrachtgever kan onderstaande crashcursus u toch meerwaarde opleveren; vaak is het goed cowboy-opdrachtgevers tegen zichzelf te beveiligen. Deze crashcursus beslaat de volgende onderwerpen: adwords, metatags, domeinnamen, google, stijl, foto’s en teksten.

adwords
Als uw opdrachtgever als adverteerder een Google Ad maakt die verschijnt bij het intypen van het merk van de concurrent, mag het niet zo zijn dat de surfer in die Google Ad slechts generieke termen tegenkomt. De surfer kan daardoor denken dat het gaat om producten van het merk dat hij googlede. Lees de uitspraak hier.

Linkedin restrictie / blokkade opheffen

Fennard Drenth

Linkedin heeft als doel je met zoveel mogelijk mensen te laten ‘connecten’.
Je kunt je e-mailcontacten importeren, het stelt mensen voor die je misschien kent, je kunt groepen aanmaken zodat je branche- of regiogeïnteresseerden tegen kunt komen, je kunt een bedrijfspagina aanmaken zodat (oud) collega’s kunnen aangeven dat ze bij jullie hebben gewerkt en nog veel meer mogelijkheden. Maar nu komt het addertje onder het gras: als een aantal mensen aangeven dat ze je niet kennen, dan krijg je een blokkade op je account.

Precieze aantallen
Je voelt het misschien al een beetje aankomen, Linkedin doet heel geheimzinnig over het precieze aantal mensen die je een “Ik ken deze persoon niet” (IKDPN) moeten geven voor je een restrictie krijgt. Zelfs mensen die bij Linkedin werk(t)en, publiceren teksten over dit onderwerp waarin ook zij niet weten waar de grens ligt. Vermoed wordt tussen de 3 en 7 personen. Belangrijk blijkt hierbij ook nog te zijn hoe snel achter elkaar je deze IKDPN krijgt.Nodig je veel mensen tegelijk uit met bijvoorbeeld het importeren van je e-mailcontacten, dan slaat Linkedin harder toe dan wanneer je eens per jaar een IKDPN krijgt.

Restrictie
Hoe je kunt zien dat je een restrictie hebt? Je hebt een restrictie zodra je meer moeite moet doen om mensen uit te nodigen. Dat kan bijvoorbeeld zijn als je een e-mailadres moet invullen om iemand uit te nodigen om te connecten, dan heb je een restrictie op je Linkedin account. Dat begint vaak met een restrictie waar je meestal geen last van hebt, tot uiteindelijk je alleen mensen kunt uitnodigen als je hun e-mailadres hebt, zelfs al is het je eigen familie.

Zelfstandigenaftrek

Nils Schoonhoven

Op het moment dat ik dit schrijf is er volop discussie over de mogelijke afschaffing van de zelfstandigenaftrek. Met de nieuwe belastingplannen van de commissie Van Dijkhuizen staat deze aftrek op de tocht. Mocht dit voorstel doorgaan dan sta ik voor een fikse uitdaging. Samen met duizenden mede-ZZP-ers.

Als zelfstandige onderneem je op eigen risico en kosten. Veranderend beleid is zo'n risico. Omdat het mezelf treft ben ik faliekant tegen de afschaffing. Hoewel het ondernemerschap mij geleerd heeft dat een flexibele en creatieve houding bij verandering vaak meer oplevert dan verzet. Daarbij vind ik dat we allemaal ons steentje mogen bijdragen aan de bezuinigingen. Je gaat mij dan ook niet op het Malieveld tegenkomen met een spandoek. Laat ik het dan maar gelaten over me heen komen? Misschien wel. Maar ik stoor me niet zozeer aan de plannen zelf. Meer stoor ik me over hoe de politiek omgaat met ZZP-ers.

Design en goede bedoelingen

Jan Smolders

Dit is een waargebeurde casus; om herkenning van de werkelijke bedrijven te voorkomen, zijn de namen en de producten veranderd.

Atlas was afnemer van metalen designarmaturen bij Stip. Stip had een geregistreerde modelbescherming op het armatuurontwerp. Er waren leveringsproblemen bij Stip, dus Atlas liet ze zelf maken, eigenlijk kopieën, dus. Modelinbreuk! Atlas ondertekende een overeenkomst: nooit meer doen (boete bij overtreding: 500.000) en twee ton schadevergoeding. Enige tijd later ontvangt Atlas een brief van Stip: “Er staan nog plaatjes van het armatuur op jouw site, dat is vijf ton boete”. “Geen haar op mijn hoofd dat er ook maar één cent wordt betaald”, zei Atlas. Ik was het roerend met haar eens. Dus laat maar komen, die dagvaarding. Die kwam ook.

De rechter oordeelt als volgt. Stip wist dat kopieën en originelen door elkaar lagen en vermoedde daarom dat beide soorten armaturen nog werden verkocht. Een vermoeden is echter niet voldoende; bewijs is nodig. Atlas en Stip hadden niet geregeld of besproken wat er met de kopieën moest gebeuren of met de afbeeldingen op de site; dat vonden ze kennelijk niet echt belangrijk. Een stop op productie en verhandelen van kopieën was het doel van de overeenkomst, dàt was waar het ze om ging.

De lijst met stopacties en de overstelpende hoeveelheid bewijs van uitvoering daarvan bleken doorslaggevend in deze zaak. Zelden wordt een zaak gewonnen op het recht, meestal op de feiten.

De rechter wijst alles af en veroordeelt Stip in de proceskosten. Moraal van dit verhaal: de intentie telt, ook juridisch! En dan wint dus toch het boerenverstand …

Jan Smolders

Dohmen advocaten - Van idee tot product, wij spreken uw taal en kennen uw recht

Linkedin - Twitter -  Website Dohmen Advocaten

Winkelleegstand is de kans voor de nieuwe slimme ondernemer

Koen Houtappels

Iedereen kent wel een paar van die plekjes in het centrum, de voorheen gouden A-locaties!
Plekjes waarvan je droomde om ooit je winkel te kunnen vestigen. Alleen waren dat maar dromen. Je zou namelijk nooit kunnen opboksen tegen die grote ketens met hun megagrote budgetten.
Het tij keert...
We leven namelijk in een wereld waar we naast de kantorenleegstand ook te maken hebben met een forse winkelleegstand.
Wordt het dus niet eens tijd om wakker te worden & je dromen weer op te pakken.
Juist nu! De leegstand biedt volop kans voor de nieuwe ondernemers.
Je kunt lekker flexibel zijn, je hoeft geen dure inrichtingen te kopen. Met slimme, gave, verhuisbare, flexibele inrichtingen, onder andere te vinden op het www, richt je die ene droomplek zo in. Voor weinig geld & moeite. Check bijvoorbeeld bva-auctions waar je voor kleine prijsjes veel mooie spullen kunt kopen. Knap ze eventueel op, om ze je eigen identiteit te geven.
Huur/ pacht/ leen tijdelijk een winkel. Juist op die A-locatie. Juist bij die grote vastgoedbelegger. Met een goed verhaal en enthousiasme zorg jij voor nieuwe loop en dus aandacht voor het pand.
Pandeigenaar blij, jij blij.
En mocht je weer moeten verhuizen, bijvoorbeeld omdat de winkel voor permanent verhuurd wordt, pak je de boel toch weer op. Lekker boeiend! Je vindt wel weer een nieuw plekje.

Cyclisch bouwen en circulaire economie

Clairette Gitz

In de komende tijd zal er een schaarste aan grondstoffen ontstaan. Alhoewel bij het slopen van gebouwen de laatste jaren het sloopmateriaal vaak hergebruikt wordt, is het gunstiger van te voren een gebouw zo te ontwerpen, dat het, wanneer het dienst heeft bewezen, makkelijk uit elkaar te halen is. Bouwpuin wordt als granulaat tot vulmiddel gebruikt, aluminium wordt omgesmolten, maar dit is degradatie van de grondstof en omsmelten kost energie. Het is van belang bij de bouw van nieuwe projecten er rekening mee te houden, dat de toegepaste bouwstoffen met behoud van eigenschappen opnieuw na sloop toegepast kunnen worden.

Onlangs bezocht ik een gebouw, waarbij het bouwproces aanvankelijk was opgesteld volgens het principe van het cyclische bouwen, en het in 20 jaar zou worden afgeschreven. Voor het gebouw , dat dan een grondstoffen-depot wordt, zou een grondstoffen paspoort worden opgesteld, waarbij de leverancier ook eigenaar kan blijven van het geleverde product. Dit heet het Turntoo –businessmodel.

Het achterliggende idee is dat fabrikanten eigenaar blijven van het product en de grondstof en dat de afnemer slechts het gebruik ervan betaalt. Op die manier koop je bij b.v. Philips geen lampen meer maar verlichtingsuren. Bezit wordt overbodig. De consument koopt slechts diensten. Het voordeel van dit model is dat de gehele cyclus van maken tot afbreken bij de fabrikant ligt, die er baat bij heeft dat een product of een grondstof makkelijk her te gebruiken is en geïnnoveerd wordt.

Het gebouw werd helaas plots vanwege financieel voordeel over 40 jaar afgeschreven en men wilde eigenaar worden van de toegepaste producten. De reden was dat het er zo goed uitzag dat het wel langer meekon dan 20 jaar, het principe- idee was het doel voorbij geschoten.

Toch is het goed na te denken waarom de bouw en de economie lineair is i.p.v. circulair. De aarde blijft niet eindeloos grondstoffen voortbrengen en het milieu is overbelast geraakt met niet-zelf afbrekende reststoffen. Ook de mens zelf is circulair dus waarom dan toch lineair blijven denken?

Clairette Gitz
Gitz Architecten