Eerlijk duurt het langst … ook bij na-apen van creaties

Ieder verdedigingswapen dat ooit is ontwikkeld, wordt ondanks de goede wil van de uitvinder om het alleen ter bescherming in te zetten ooit gebruikt als aanvalsmiddel. Niet omdat het moet, maar, gewoon, omdat het kán. Dat geldt ook voor de wapens waarmee de wetgever de bezitter van een recht van intellectuele eigendom heeft uitgerust. Onlangs was Action het slachtoffer hiervan, hoewel Action niet direct onze sympathie lijkt te verdienen, want zij was juist de na-aper.

 

AD Inkoop B.V. had een bijzonder vormgegeven theelichthouder als model geregistreerd in het gemeenschapsmodellenregister. In dat EG-register kun je twee- of driedimensionale ontwerpen laten opnemen zodat ze beschermd zijn tegen namaak. Action verkocht vervolgens theelichthouders die te veel leken op het beschermde model van AD Inkoop. Action kreeg vervolgens een inbreukverbod aan de broek met dwangsom. AD Inkoop wilde cashen: u verkoopt de theelichthouders nog steeds en maakt dus inbreuk, zie kassabon; hier met die tientallen duizenden euro’s aan dwangsommen! Terecht, zou je zeggen, Action wist immers door de uitspraak dat het niet mocht en ook welke sanctie er op stond. Wie geschoren wordt, moet stil zitten …

 

En tóch kreeg AD Inkoop een rechterlijk verbod opgelegd: ze mocht de dwangsommen niet bij Action innen. Huh?! Dan moet er iets bijzonders aan de hand zijn en dat was ook zo: AD Inkoop was doodleuk met eerder gekochte theelichthouders opnieuw langs de kassa van Action gelopen om zo een kassabon te “scoren” om die tientallen duizende euro’s aan dwangsommen te kunnen innen!

Dat zijn de momenten waarop mijn vertrouwen in mijn ondernemende medemens op al zijn grondvesten schudt. Kun je dan helemaal niemand meer vertrouwen? Gelukkig trekt dat gevoel weer bij … mijn vrouw en kinderen zijn betrouwbaar (toch?) Maar wat is de moraal van dit verhaal voor u? Documenteren! Vastleggen! Iets wat veel creatieven scheldwoorden vinden, ja, dat weet ik. Goed, als u zich zo nu en dan wilt laten inpakken door louche anderen: be my guest! Voor degenen die dat liever niet willen: hou een logboek/dagboek/agenda bij waarin u bijvoorbeeld bijhoudt wat u wanneer, waar, hoe en met wie creëert (en maak dan wel regelematig backups van uw digitale agenda!). Bevestig afspraken, registreer serienummers of andere kenmerken van wat u verkoopt. Heeft u over dit soort kwesties een vraag? Bel ons gerust  (gratis); ik stoor me zo aan het soort boevenpraktijken dat ik beschreef dat ik u graag help.

Februari 2014,

mr. Hub Dohmen.

http://twitter.com/hdohmen 

Dohmen advocaten - Van idee tot product, wij spreken uw taal en kennen uw recht

www.dohmenadvocaten.nl

 

 

App-art ...

Daphne Doemges-Engelen

Nee, ik ben niet ouderwets. Ik heb een zakelijke Facebookpagina, bekijk mijn mails waar ik maar wil via mijn smartphone en thuis bedienen we de lampen met een tablet. Maar toch… soms wordt de digitale revolutie een beetje te gek. Denk ik dan. Zo las ik gisteren op Teletekst (ja, Teletekst: het bestaat nog!) een berichtje over een speciale app voor honden: met een klik op de kaart kan het baasje zien waar andere honden in de buurt aan het spelen en wandelen zijn. Je kunt ook een playdate maken voor een heerlijke wandeling. Iedere hond krijgt een eigen profiel en DoggyDating is geboren. Voor wie het wat lijkt… de gratis app is vanaf maart dit jaar beschikbaar.

Nu ben ik een grote hondenliefhebber en laat ik iedere dag vol plezier mijn eigen trouwe viervoeter uit. Maar een datingapp voor honden… Ligt het aan mij, of gaat dat wel ver? Het is op z’n minst app-art. Ja, apps zijn een slimme uitvinding en vaak heel handig. Een weerapp, uitzending gemist app of een app waarmee ik eenvoudig mijn zorgdeclaraties kan doen: ideaal. En natuurlijk hoeft het niet alleen maar praktisch te zijn. Spelletjes en receptenapps zijn niet voor niets immens populair.

Opdracht accepteren die risico op faillissement inhoudt?

Hub Dohmen

Waargebeurd verhaal met een kritische noot en een gratis advies. Stel, u hebt een bedrijfje met vijf werknemers. Kruidvat vraagt u om tassen en portemonnees te ontwerpen en te maken. U krijgt de algemene voorwaarden van Kruidvat en moet een verklaring tekenen. Daarin staat (kort samengevat) dat u garandeert dat de ontwerpen geen inbreuk maken en dat u aansprakelijk bent voor alle schade van Kruidvat wegens inbreuk. (dit wordt overigens ook vaak als een vrijwaring benoemd). Onder andere voorwaarden wil Kruidvat niet contracteren, ofwel ‘take it or leave it; voor u tien anderen´. Kruidvat vraagt u om “dichtbij Oilily” te gaan zitten, maar of het té dichtbij komt, laat Kruidvat aan u over. Gelet op de slechte markt besluit u om het toch maar te doen. Kruidvat wordt vervolgens op de nek gesprongen door Oilily en legt alle schade bij u neer, alles volgens de algemene voorwaarden en garantieverklaring. Bij de rechter haalt u bakzeil. U moet 216.000 euro schadevergoeding aan Kruidvat betalen. Volgens de rechter, vrij vertaald, huilt u krokodillentranen. U hebt weliswaar maar vijf werknemers, maar u levert aan 175 winkels waaronder Hema. Zo klein bent u dus ook weer niet. Dat Kruidvat in een economisch machtiger positie verkeert dan u wil nog niet zeggen dat u móét contracteren met Kruidvat. U en Kruidvat wisten beiden dat het om riskante producten ging. Een maand later bent u failliet.

Duurzaam bouwen

Clairette Gitz

Bouwt een vogel een duurzaam nest? Een vogel bouwt primair een nest om eieren te beschermen, sommige vogels verzamelen bouwstoffen zoals takjes en hangen dit aan een boom, eenden dekken het af met eenden-dons om te kunnen gaan foerageren, andere gebruiken bestaande holtes in oevers of gebouwen, maar er zijn ook vogels die een nestruimte eerst versieren om een vrouwelijke vogel te lokken. Veel van deze nesten zijn tijdelijk en voor een bepaald gebruik.

Wat verstaat men onder duurzaam bouwen? Daar bestaat nogal enige spraakverwarring over. Bij sommige gebouwen gaat het over het gebruikte materiaal, of dat belastend is voor het milieu bij toepassing ,bij fabricage en bij sloop. Bij andere gaat het over de energie-belasting die ontstaat doordat het verblijven in het huis of het gebouw gekoeld of verwarmd wordt. Duurzaam wordt ook gebruikt voor de levensduur van een gebouw. Of een gebouw heeft een duurzaam karakter omdat het dierbaar is geworden of een bepaalde status uitstraalt, of omdat het een dusdanige maatvoering of constructie heeft dat het makkelijk voor een ander doel hergebruikt kan worden.

Rode zolen

Hub Dohmen

Moraal van dit verhaal? Als iemand u als creatieve het gebruik van een ontwerp wil laten stoppen, omdat u “aan het lenen” zou zijn: op de rug liggen met de pootjes omhoog kan altijd nog. Onder advocaten en rechters zijn vaak verschillende meningen mogelijk (anders waren er geen procedures).

Louboutin heeft onlangs een kort geding tegen schoendiscounter Van Haren gewonnen. Van Haren mag geen hooggehakte damesschoenen met rode zool meer maken, tenzij de rest van de schoen ook rood is. Want: Louboutin had de rode zool als vorm/kleurmerk ingeschreven. De rode zool was niet puur decoratief: het publiek zag het inmiddels zo: “Oh, een rode zool bij een hooggehakte damesschoen, dus dat is Louboutin”. Dus was de rode zool (inmiddels) een merk geworden, zo vond de rechter. Een merk is immers een onderscheidingsteken waaraan het publiek de oorsprong (de producent e.d.) herkent. Als u geïnteresseerd bent, lees de uitspraak hier.

Dan nu enige bespiegelingen omtrent deze rechtszaak, die een beetje jeukte. Dat leg ik uit. Het merk was als volgt ingeschreven:

10 Reproduction de la marque figurative
12 Le cas échéant : classification des éléments figuratifs, type de marque, couleur(s), description des éléments distinctifs CFE 9.9.5-15 - Rouge (Pantone 18-1663TP) La marque consiste en la couleur rouge (Pantone 18-1663TP) appliquée sur la semelle d'une chaussure telle que représentée (le contour de la chaussure ne fait pas partie de la marque mais a pour but de mettre en évidence l'emplacement de la marque).

Ja maar

Charlotte Grips

Doelen voor 2013: baan afronden en volledig zelfstandig als fotograaf werkzaam zijn…..
Resultaat tot nu toe: nog steeds werkzaam in andere baan die me eigenlijk dusdanig veel tijd kost dat ik het bijna niet meer kan combineren met het fotograferen waar ik steeds meer opdrachten voor krijg.

Vragen: Kan ik in deze tijd mijn baan wel opzeggen, is dit wel verstandig? Blijven er het komende jaar nog zo veel opdrachten komen? Hoe kan ik er meer krijgen, zodat ik wel mijn baan op kan zeggen? Hoe krijg ik meer continuïteit in mijn werk en mag ik dat wel verwachten? Moet ik mijn doelen bijstellen en realistischer zijn?

En zo ga ik het laatste kwartaal van 2013 in. De Troonrede is geweest, Algemene Beschouwingen en al met al mag ik nog steeds niet klagen. Ik heb fijn te werken, met het mooiste werk wat er is, maar ik wil meer. En daar zit nu het grootste probleem. Ik maak geen reclame voor mijn bedrijf, adverteer niet, maar heb het van mond tot mond reclame en zo nu en dan eens een kaartje uitdelen. Stel je nou voor dat ik wel reclame zou maken, zou dat dan nog meer werk opleveren? Ik vind het ook zo lastig om een mooi en goed portfolio op te bouwen, voor de ene klant heb je portretten nodig en voor de andere opdrachtgever een serie bedrijfsopnames.

Spoedcursus juridische do’s and dont’s van een advocaat/ex-webdesigner

Jan Smolders

Uiteraard heeft u als webdesigner in uw algemene voorwaarden een of meerdere uitsluitingen van uw aansprakelijkheid staan. Uw opdrachtgever daarentegen zal vaak bedingen dat u opdrachtgever vrijwaart van aansprakelijkheid met betrekking tot claims van derden. Daar trapt u uiteraard niet in, want dat kan naar uitpakken zoals bleek aan een designer die zich niet verzette tegen Kruidvats algemene voorwaarden en in opdracht van Kruidvat bewust op het randje aan het designen sloeg. In ieder geval vermelden uw algemene voorwaarden dat opdrachtgever verantwoordelijk is voor wat opdrachtgever aanlevert, of dat nu foto’s/teksten, gewenste domeinnamen, metatags of adwords zijn. Toch?

Nu u alles goed geregeld heeft om uzelf te beveiligen tegen uw eigen opdrachtgever kan onderstaande crashcursus u toch meerwaarde opleveren; vaak is het goed cowboy-opdrachtgevers tegen zichzelf te beveiligen. Deze crashcursus beslaat de volgende onderwerpen: adwords, metatags, domeinnamen, google, stijl, foto’s en teksten.

adwords
Als uw opdrachtgever als adverteerder een Google Ad maakt die verschijnt bij het intypen van het merk van de concurrent, mag het niet zo zijn dat de surfer in die Google Ad slechts generieke termen tegenkomt. De surfer kan daardoor denken dat het gaat om producten van het merk dat hij googlede. Lees de uitspraak hier.

Linkedin restrictie / blokkade opheffen

Fennard Drenth

Linkedin heeft als doel je met zoveel mogelijk mensen te laten ‘connecten’.
Je kunt je e-mailcontacten importeren, het stelt mensen voor die je misschien kent, je kunt groepen aanmaken zodat je branche- of regiogeïnteresseerden tegen kunt komen, je kunt een bedrijfspagina aanmaken zodat (oud) collega’s kunnen aangeven dat ze bij jullie hebben gewerkt en nog veel meer mogelijkheden. Maar nu komt het addertje onder het gras: als een aantal mensen aangeven dat ze je niet kennen, dan krijg je een blokkade op je account.

Precieze aantallen
Je voelt het misschien al een beetje aankomen, Linkedin doet heel geheimzinnig over het precieze aantal mensen die je een “Ik ken deze persoon niet” (IKDPN) moeten geven voor je een restrictie krijgt. Zelfs mensen die bij Linkedin werk(t)en, publiceren teksten over dit onderwerp waarin ook zij niet weten waar de grens ligt. Vermoed wordt tussen de 3 en 7 personen. Belangrijk blijkt hierbij ook nog te zijn hoe snel achter elkaar je deze IKDPN krijgt.Nodig je veel mensen tegelijk uit met bijvoorbeeld het importeren van je e-mailcontacten, dan slaat Linkedin harder toe dan wanneer je eens per jaar een IKDPN krijgt.

Restrictie
Hoe je kunt zien dat je een restrictie hebt? Je hebt een restrictie zodra je meer moeite moet doen om mensen uit te nodigen. Dat kan bijvoorbeeld zijn als je een e-mailadres moet invullen om iemand uit te nodigen om te connecten, dan heb je een restrictie op je Linkedin account. Dat begint vaak met een restrictie waar je meestal geen last van hebt, tot uiteindelijk je alleen mensen kunt uitnodigen als je hun e-mailadres hebt, zelfs al is het je eigen familie.

Zelfstandigenaftrek

Nils Schoonhoven

Op het moment dat ik dit schrijf is er volop discussie over de mogelijke afschaffing van de zelfstandigenaftrek. Met de nieuwe belastingplannen van de commissie Van Dijkhuizen staat deze aftrek op de tocht. Mocht dit voorstel doorgaan dan sta ik voor een fikse uitdaging. Samen met duizenden mede-ZZP-ers.

Als zelfstandige onderneem je op eigen risico en kosten. Veranderend beleid is zo'n risico. Omdat het mezelf treft ben ik faliekant tegen de afschaffing. Hoewel het ondernemerschap mij geleerd heeft dat een flexibele en creatieve houding bij verandering vaak meer oplevert dan verzet. Daarbij vind ik dat we allemaal ons steentje mogen bijdragen aan de bezuinigingen. Je gaat mij dan ook niet op het Malieveld tegenkomen met een spandoek. Laat ik het dan maar gelaten over me heen komen? Misschien wel. Maar ik stoor me niet zozeer aan de plannen zelf. Meer stoor ik me over hoe de politiek omgaat met ZZP-ers.

Design en goede bedoelingen

Jan Smolders

Dit is een waargebeurde casus; om herkenning van de werkelijke bedrijven te voorkomen, zijn de namen en de producten veranderd.

Atlas was afnemer van metalen designarmaturen bij Stip. Stip had een geregistreerde modelbescherming op het armatuurontwerp. Er waren leveringsproblemen bij Stip, dus Atlas liet ze zelf maken, eigenlijk kopieën, dus. Modelinbreuk! Atlas ondertekende een overeenkomst: nooit meer doen (boete bij overtreding: 500.000) en twee ton schadevergoeding. Enige tijd later ontvangt Atlas een brief van Stip: “Er staan nog plaatjes van het armatuur op jouw site, dat is vijf ton boete”. “Geen haar op mijn hoofd dat er ook maar één cent wordt betaald”, zei Atlas. Ik was het roerend met haar eens. Dus laat maar komen, die dagvaarding. Die kwam ook.

De rechter oordeelt als volgt. Stip wist dat kopieën en originelen door elkaar lagen en vermoedde daarom dat beide soorten armaturen nog werden verkocht. Een vermoeden is echter niet voldoende; bewijs is nodig. Atlas en Stip hadden niet geregeld of besproken wat er met de kopieën moest gebeuren of met de afbeeldingen op de site; dat vonden ze kennelijk niet echt belangrijk. Een stop op productie en verhandelen van kopieën was het doel van de overeenkomst, dàt was waar het ze om ging.

De lijst met stopacties en de overstelpende hoeveelheid bewijs van uitvoering daarvan bleken doorslaggevend in deze zaak. Zelden wordt een zaak gewonnen op het recht, meestal op de feiten.

De rechter wijst alles af en veroordeelt Stip in de proceskosten. Moraal van dit verhaal: de intentie telt, ook juridisch! En dan wint dus toch het boerenverstand …

Jan Smolders

Dohmen advocaten - Van idee tot product, wij spreken uw taal en kennen uw recht

Linkedin - Twitter -  Website Dohmen Advocaten

Geld maakt een beetje gelukkig

Charlotte Grips

Waar ik mezelf de laatste tijd op betrap is dat ik bij het aanvaarden van sommige opdrachten, ik direct in gedachten bereken hoeveel tijd ik kwijt ben aan werk en de opdracht uiteindelijk opzal leveren.

Een aantal jaren gelden ben ik gaan fotograferen, omdat ik het fijn vind om mooie beelden te maken. Ook vind ik het heel fijn om te fotograferen voor anderen. Ik werd op een gegeven moment regelmatig gevraagd om een opdracht te doen, dat ik me heb laten inschrijven en er ook geld voor ben gaan vragen. De eeuwige discussie over amateur, en professioneel fotograaf was geopend. Ben je amateur omdat je geen geld vraagt en per definitie een pro omdat je een rekening stuurt? Ook werd ik er op geattendeerd dat ik goede prijzen af moet geven, omdat ik anders of mezelf “uit de markt” prijs of andere fotografen in een raar daglicht zou zetten.

Ik denk dat ik een goed uurtarief heb, waar mijn opdrachtgevers en klanten een mooi “product” voor krijgen. Dat betekent dat vandaag de dag, het maken van foto’s voor mij ook een inkomen is en omdat ik toch uiteindelijk zelfstandig wil rondkomen moet ik mijn inkomen uit de fotografie vergroten.

Toch ik wil mijn eigen inbreng en creativiteit niet uit het oog verliezen, wat ik een lastige keuze vind, toch professioneel ten opzichte van je opdrachtgever, maar ook je eigen ideeën blijven volgen.

Ook ik vind het fijn om een nieuwe camera te kopen en heb onlangs mijn studio uitgebreid, ja het is wel fijn om te verdienen met het werk wat je het allerliefst doet. Dus doe ik het op mijn manier en ben er dan toch tevreden mee. Geld maakt (een beetje) gelukkig.

Werk met plezier!

Charlotte Grips

Oude Kleerhangers & dooie duiven

Koen Houtappels

Leegstand: er is zoveel over geschreven!
Het probleem moge duidelijk zijn. Lege panden, oude kleerhangers & dooie duiven in panden op vaak prachtige locaties. De crisis krijgt de schuld, en de old-skool vastgoedboys blijven gezellig hele dagen samen lunchen, borrelen met de mondvol over de overheid en de banken de schuld geven. #Waar? #Onwaar? #hebbenwijeraanmeegedaan?
Boeit ons eigenlijk niet.

Wij constateren dat de ‘ Nieuwe problemen’ worden aangepakt met ‘ Oude oplossingen’. De markt beweegt niet. Er is een sterke behoefte aan andersdenkenden. #dezogenaamdenieuwegeneratie #isdeoudeversletendan?
Herontwikkeling, exploitatie binnen de huidige markt en sloop zijn zo’n beetje de overgebleven opties….denken we.
Of lastbutforshureleast : wachten op marktherstel!
Welke markt?!

In onze visie is vastgoed onderdeel van zijn omgeving (duuuh).

Wat dacht je ervan om eens samen te werken (= eng) met alle stakeholders & te zoeken naar huurders/gebruikers waarmee je samen kunt groeien. #hetorganischemodel

Ontwikkel de juiste creatieve ideeën, tesamen met een groep experts. (incl. eigenaar) Vorm deze tot concepten, welke Herkenbaar, Inspirerend & Verkoopbaar zijn, middels een integrale aanpak (cocreatie).

Writersblock

Charlotte Grips

Veel te laat lever ik mijn 2-maandelijkse column aan bij de KvK. Ik baal er van, verkeerde datum opgeschreven en nu toch nog de mogelijkheid om een stukje in te leveren. Ik wilde geen week meer wachten, maar waar schrijf ik deze keer over. Mijn stukje heeft al diverse titels gehad, maar ik weet het gewoon niet.

Ik heb afgelopen maand mijn eerste opdracht in het buitenland gehad, dat was echt fantastisch en wie weet wat daar nog uit voortvloeit, maar ik wil me daar niet op blindstaren dus focus ik me op mijn lopende zaken in het Nederlandse.

Barstensvol ideeën en plannen, aanvragen en projecten, maar wat leveren ze me op de lange termijn uiteindelijk op? Kan ik mijn droom waarmaken en uiteindelijk volledig zelfstandig zijn, zonder baantje ernaast te hebben, of moet ik juist dankbaar zijn dat ik dat wel heb, zodat ik nog enige zekerheid heb. Aangezien het nog wel even “crisis” blijft, althans als ik het nieuws mag geloven, maar ik wil daar niet aan vasthouden. Ik wil als fotograaf een naam neerzetten.

Ik heb sinds kort een heus logo, waar ik heel trots op ben. Een aantal samenwerkingsverbanden opgestart met zzp’ers die net zo enthousiast zijn als ik en daar wordt een mens blij van. Gelukkig kruisen er nog mensen mijn pad die ook een doel voor ogen hebben, om meer creativiteit te laten zien en mooie dingen te maken.

Maar waar schrijf ik dan nu over?

Eigenlijk zit ik al dagen te wachten bij de telefoon (die ik zelf ter hand zal moeten nemen in deze) voor die ene superopdracht. De opdracht waarmee ik een statement kan maken, mijn naam kan laten zien. Morgen, morgen pak ik de telefoon. Elke dag is een dag van uitstel, maar ik wil geen afstel, maar ik merk dat ik nog te weinig doe aan “marketing” dus daar moet verandering inkomen, vandaar toch mijn stukje voor Creatief Zuid.

Mijn naam is Charlotte Grips, ik fotografeer en wil graag mooie dingen maken.

Fijne dag!